Na deptaku w Ciechocinku....

Majowy weekend wciągnął nas niczym czarna dziura. Pochłonięta pakowaniem i organizowaniem całej  weekendowej logistyki, popełniłam blogowy grzech zaniedbania - przestałam pisać. Ale obiecuje solennie poprawę i w najbliższym czasie postaram się wszystko nadrobić, a że działo się naprawdę dużo możecie liczyć na ciekawe relacje:)
Czas wolny spędziliśmy u dziadków w Kole ciesząc się piękną pogodą  (o dziwo, pierwszy raz od 5 lat nasza majówka była naprawdę piękna) i pławiąc się w słodkim lenistwie skrupulatnie zjadając wszystko co nam pod nos podsunięto, za co bardzo jesteśmy wdzięczni. Dziecię zadowolone z towarzystwa osób starszych i młodszych!!! (o tym w następnym odcinku), bawiło się przednio i za domem bynajmniej nie tęskniło. Plusem długiej nieobecności jest niewątpliwie ponowne mocne uczucie do starych już zabawek, które z perspektywy odległości przybrało na sile.
W międzyczasie odwiedziliśmy Ciechocinek, miejsce przyjazne zarówno starszym jak i młodszym kuracjuszom. Podobno uzdrawiająca moc tężni może zdziałać cuda dla "żłobkowych chorowitków" a pięć dni w Ciechocinku to jak 2 tygodnie nad morzem. No nie wiem co o tym myśleć, tężnie robią naprawdę imponujące wrażenie ale czy potrafią zdziałać cuda??? Ekonomicznie jest to przekonujące:)

 -Przepraszam czy Panowie wiedzą gdzie te tężnie? Szukam, szukam i znaleźć nie mogę???